|GA| Aprecio cada segundo desta caída porque estamos xuntas - vivindo ao borde do colapso, revertemos os límites, correndo a escuras con mistos nas mans - e, aínda que sinta unhas cóxegas terribles nas pernas que me fan tremer a cada paso, non retrocederei. Porque aínda sorrimos a pesar da vertixe e quizais... coidarnos sexa o máis político que podemos facer. Se nos damos a man terei menos medo, pero estarei ben se os nosos camiños se separan. Prométocho.
|ENG| I appreciate every second of this fall because we are together — living on the verge of collapse, we reverse limits, running in darkness with matches in our hands — and although I feel dreadful tickling in the legs that make me tremble at every footstep, I won’t step back. Because we still smile despite the vertigo and perhaps… taking care of each other will be the most political thing we can do. I will be less afraid if we hold hands but I’ll be fine if our paths separate. I promise.
|CAST| VÉRTIGO. Aprecio cada segundo de esta caída porque estamos juntas - viviendo al borde del colapso, redefinimos los límites, corriendo a oscuras con cerillas en las manos - y, aunque sienta unas cosquillas terribles en las piernas que me hacen temblar a cada paso, no retrocederé. Porque aún sonreímos a pesar del vértigo y quizás... cuidarnos sea lo más político que podemos hacer. Si nos damos la mano tendré menos miedo, pero estaré bien si nuestros caminos se separan. Te lo prometo.
_________________________________________________________
https://tenuepunx.bandcamp.com/